αναλαμπές

εκεί πού συνηθιζεις τα σκοτάδια...
εκεί πού φώς λές δέν υπάρχει πιά...
εκεί παραμονεύουν οι αναλαμπές
να μετράνε τον καιρό
να σημαδεύουνε τον χρόνο
να κατεβάζουν σαν μισοκλειστες γρύλιες  τα μάτια και να χάνεσαι μές τίς θύμισες...
Τίποτα δέν υπάρχει πιά...
μόνο λίγες αναλαμπές ..πού γεννούν  καινούριες επιθυμίες.από νέα ύλη ονείρων!!!
καί αυτό είναι καλό!!!