Μας τουμπάρανε ...με τα μούτρα στο χώμα και τα μάτια στα σκοτάδια...
Με τα χέρια άδεια και τασάκι και αποτσίγαρα λαθραία αγορασμένα...
Για να σου πάρω σώβρακα σήμερα θα έπρεπε να ξοδέψω την μισή σου σύνταξη παρέκτός αν ήθελες να φοράς κινέζικα εσώρουχα από γνήσιο νάυλον να πάρουνε φωτια τα μπατσάκια σου ...
Αχ δεν κλαίω για σένα πιά Μπαμπά ...όσο το σκέφτωμαι χαίρομαι πιό πολύ πού έφυγες παρά να ζούσες τέτοιο ξεπεσμό και κατάντια που ζεί η χώρα μας ο τόπος μας. Ο γελαστός ο άνθρωπος είναι είδος πρός εξαφάνηση..και εσύ όλο ελπίδες και γέλια και ψαρέματα που θα έβρισκες τούς φίλους να σε συνοδεύσουνε?Βάλανε ένα φράκτη γύρω μας αόρατο μπαμπά μας ζητάνε ταυτότητες για να χαλάσουμε το πεντακοσσάρι μας ...μόνο δακτυλικά αποτυπώματα δεν μας πείρανε...Με τίς ουρές ο κόσμος στα συσίτια και στίς λαικές γιουρούσια , γέμισε ο κόσμος ζητιάνους κλέφτες απατεώνες και ψεύτες Ο μικρός παράδεισος της γειτονιάς μας αφέθηκε από τους γείτονες και έβγαλε τόσα χόρτα πού θα τούς φάνε τα φίδια και κανένας δεν νοίαζεται κανένας δεν ενδιαφέρεται τι γίνεται έξω από την πόρτα του ...και ήτανε η πόρτα μας μπαμπά...Πήγα τίς προάλλες να καθαρίσω και είδα το δέντρο μας κατακουτσουρεμένο ποιός το έκανε αυτό???Εμείς απάντησε η γειτόνισα το κόψαμε να μη βγάλει φρούτα και μαζεύονται μύγες...Μούρθε να της ρίξω εντομοκτόνο να εξαφανίσω όλα αυτά τα παράσιτα τα ανεύθυνα βολεμένα αποβράσματα πού χαίρονται να καταστρέφουνε τούς κόπους των άλλων.Ετσι γίνεται τώρα εδώ και τρία χρόνια από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι φίλοι σου υποφέρουν και νοσταλγούνε ...Με αναμνήσεις ζούμε...Τότε λέμε πού ήτανε καλά...και να πείς ότι περάσανε χρόνια ...ούτε τρία ...και μας ισσοπέδωσαν με αυτά και εκείνα...Τι να σου πώ μπαμπάκα μου ...σαν νεράκι κυλλάει ο καιρός και από το κακό στο χειρότερο πάει η κοινωνία μας Τα μαγαζιά κλείνουνε συνεχώς οι άνθρωποι καταστρέφωνται καθημερινός αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες...Μας τουμπάρανε και τώρα με τα μάτια στραμένα στο χώμα θα ζούμε ...Οι ουρανοί δεν ανήκουνε σε μας
